× چه انتظار عجيبي/ عجيبتر كه چه آسان نبودنت شده عادت/ چه بي خيال نشسته ايم / نه كوششي نه وفايي، فقط نشسته ايم و گفتيم خدا كند كه بيايي

آدرس وبلاگ من

yaszahra.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/yaszahra

لیست دوستان

hamid

ali

reyhaneh

sمشاهده تمام دوستان

گروهای عضو شده

فاتحان قله ی غرب

... ربنا

بانوي پهلو شكسته

s مشاهده تمام گروهاي

به ياد باش

وزی مرد کوری روی پله های ساختمانی نشسته و کلاه و تابلویی را در کنار پایش قرار داده بود. روی تابلو نوشته بود: من کور هستم لطفا کمک کنید. روزنامه نگارخلاقی از کنار او میگذشت نگاهی به او انداخت فقط چند سکه در داخل کلاه بود. او چند سکه داخل کلاه انداخت و بدون اینکه از مرد کور اجازه بگیرد تابلوی او را برداشت آن را برگرداند و اعلان دیگری روی آن نوشت و تابلو را کنار پای او گذاشت و آنجا را ترک کرد. عصر آنروز روزنامه نگار به آن محل برگشت و متوجه شد که کلاه مرد کور پر از سکه و اسکناس شده است. مرد کور از صدای قدمهای او، خبرنگار را شناخت و خواست اگر او همان کسی است که آن تابلو را نوشته بگوید، که بر روی آن چه نوشته است؟ روزنامه نگار جواب داد: چیز خاص و مهمی نبود، من فقط نوشته شما را به شکل دیگری نوشتم و لبخندی زد و به راه خود ادامه داد مرد کور هیچوقت ندانست که او چه نوشته است، ولی روی تابلوی او نوشته شده بود: امروز بهار است، ولی من نمیتوانم آنرا ببینم

شنبه 28 آبان 1390 - 11:57:29 PM